Tym razem kameralnie, bo na zamkniętej imprezie w gronie uczniów i rodziców zakończyliśmy ten nietypowy rok szkolny. Również tym razem uczniowie dostali w nagrodę polskojęzyczne książki oraz dyplomy od Ewy za pilność, wytrwałość i postępy w nauce języka polskiego. Gratulujemy wszystkim uczniom i rodzicom.
Mamy nadzieję na tradycyjną formę nauki w kolejnym roku szkolnym, a w międzyczasie życzymy… udanych wakacji. 🙂
Na zakończenie pierwszego semesteru działalności kółka dziennikarsko-teatralnego, które prowadzi Ewa dodatkowo do lekcji z języka polskiego, odbyło się kameralne przedstawienie pod tytułem „Polskie Zoo”. Uczestnicy kółka nauczyli się treści wierszy Jana Brzechwy, a także ich ruchowej interpretacji oraz przygotowali kolorowe maski.
Kółko teatralno-dziennikarskie zostało sfinansowane ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Realizacji projektu dokonały Ewa (praca koncepcyjno-twórcza z uczniami) oraz Agnieszka (akwizycja środków i obsługa finansowa projektu).
Ostatnio pod urzędem miejskim w Innsbrucku można spotkać nietypowego petenta. Siedzi cierpliwie pod urzędem i czeka. Nawet nie narzeka, jak mieszkańcy nie zważając na jego obecność, wchodzą do urzędu, by załatwić swoje sprawy. Najwidoczniej jest przyzwyczajony, że swoje trzeba odczekać. 😉
Wydał nam się znajomy, zapewne przez to swoje klapnięte uszko. Jednak zagadywany, nie chciał opowiadać, ani o swoich korzeniach, ani o celu swego oczekiwania. Może komuś uda się coś więcej z niego wyciągnąć, a zwłaszcza dowiedzieć się czy faktycznie jest on Misiem Uszatkiem.
Na rok 2019/20 zgłoszona została wystarczająca liczba uczniów by kontynuować zajęcia w Innsbrucku oraz wystartować zajęcia w rejonie Schwaz/Kufstein.
Uwaga: Stowarzyszenie pomogło urochomić zajęcia, ale te jako takie nie są związane ze Stowarzyszniem, informacja o nich podana jest dla kompletności. O tym jak nam się udało zainicjować kolejne zajęcia poniżej.
Jak widać było na przykładzie Innsbrucka rozpoczęcie zajęć wymaga dużego zaangażowania, wytrwałości od rodziców i czasu. W przypadku Innsbrucka były to 4 lata wytrwałej działaności Agnieszki! Dzięki doświadczeniu zodobytemu w przecieraniu szlaków w Innsbrucku, w rejonie Schwaz/Kufstein poszło już łatwiej, choć nie bez przeszkód.
Po nieudanym uruchomienieniu zajęć w rejonie Schwaz/Kufstein na rok 2018/2019, jedna z mam (Julita) zwróciła się o pomoc do stowarzyszenia. Agnieszka mozolnie przecierała nowe szlaki w urzędach, a Julita zbierała kontakty i deklaracje od rodziców. Trzy rodziny zdecydowały się tymczasowo na dojazd na zajęcia do Innsbrucka z nadzieją na rychłe uruchomienie zajęć w swojej okolicy. Niestety nie udało się przeskoczyć urzędniczej poprzeczki i choć było blisko, zajęcia nie ruszyły w semestrze letnim, trzeba było poczekać na nowy rok szkolny. Dzięki owocnej współpracy udało się to osiągnąć!
Zachęcamy rodziców uczniów z całego Tyrolu do składania podań, po pierwsze, by zasygnalizować w urzędach potrzebę nauczania tego języka oraz po drugie, by umożliwić utworzenie grup w innych rejonach, gdy znajdzie się osoba chętna do nauczania. Jak widać na przykładzie Innsbrucka i Schwaz/Kufstein, nie jest to trywialna sprawa, ale warto próbować. Rodziców, którzy są zainteresowani utworzeniem grup zachęcamy do zapoznania się z informacją na temat regulacji prawnych oraz do kontaktu ze stowarzyszeniem.
Pod koniec czerwca zapraszamy wszystkie chętne rodziny do udziału wspotkaniu na zakończenie roku szkolnego i… rozpoczęcie wakacji.
Miejsce spotkania: Rapoldi Park, od strony Amrasserstrasse / Hotel Leipziger hof, koło fontanny (zdjęcie).
Termin spotkania:
Sobota, 29 czerwca 2019
od godziny 14:00 – spotkanie uczniów
od godziny 15:00 – spotkanie otwarte
Osoba kontaktowa: Joanna
Pracowity rok szkolny zakończymy wspólnym wyjściem nauczycielki, uczniów i rodziców na lody oraz wręczeniem nagród książkowych uczniom.
Rodzice zainteresowani udziałem w tej części spotkania, mogą zakupić książki na nagrody w zbiorczym zamówieniu.
Na otwarte spotkanie zapraszamy wszystkie polskojęzyczne dzieci do wspólnej zabawy w parku, a rodziców do rozmów na tematy wszelakie.
Szczególnie serdecznie zapraszamy te dzieci, które chcą rozpocząć naukę języka polskiego w przyszłym roku szkolnym. Na spotkaniu będzie nauczycielka, z którą dzieci i rodzice będą się mogli zapoznać.
W tym roku Uniwersytet w Innsbrucku obchodzi swój 350 jubileusz, warto więc przyjrzeć się polskim śladom na tejże uczelni. Okazuje się, że od wieków studiowali tu polskojęzyczni studenci. W ubiegłych stuleciach najbardziej międzynarodową i wielojęzyczną bracią studencką szczycił się wydział teologiczny, gdzie językiem wykładowym była wówczas łacina. Informacje o studentach sprzed wieków można odszukać w uniwersyteckim archiwum.
Dość długo wpisy studentów były zdecentralizowane i prowadzone w formie papierowej. Wpisy archiwalne pogrupowane są semestrami i wydziałami. Stanowią one oryginalne źródło informacji. Dla każdego studenta przeznaczona była jedna strona obejmująca dane osobowe oraz przedmioty, w których brał on udział. Wśród danych osobowych są również informacje o kraju pochodzenia, języku ojczystym, ewentualnie też o uczelni macierzystej. Jako, że wpisy, które miałam okazję przeglądać były z okresu zaborów często język polski widniał jako ojczysty, lecz krajem pochodzenia był jeden z krajów zaborców.
Przykładowy wpis widnieje na zdjęciu obok.
Wpisy studenckie zostały opracowane w rejestrach studentów pogrupowanych latami i wydziałami. Studentom nadane zostały numery identyfikacyjne i zebrane informacje o całym okresie ich studiowania. Ponadto w rejestrach można znaleźć indeksy nazwisk, miejscowości pochodzenia oraz uczelni macierzystych. Rejestry zostały opracowane jeszcze przed okresem digitalizacji i wymagały żmudnej pracy z licznymi kartotekami. Obecnie są one dostępne tylko w formie papierowej.
Przykładowy wpis w rejestrze widnieje na zdjęciu poniżej.
Przeglądając wpisy i rejestry natknęłam się na wielu polskojęzycznych studentów. Obecnie systematyczne badanie tych danych wymagałoby poświęcenia wielu godzin spędzonych w archiwum. Może kiedyś dane te zostają zdigitalizowane i można będzie w łatwy sposób wyciągnąć z nich interesujące statystyki.
Jak wspomniałam na stronie z polskimi śladami w Tyrolu, również u OO. Kapucynów znajdują się dzieła Marcina Teofilowicza. Jak się okazało, niegdyś obrazy ołtarzowe jego autorstwa, zostały zabezpieczone podczas II Wojny Światowej w klasztorze, kiedy to kościół przerobiony został na magazyn. Prawdopodobnie od tego czasu nigdy już nie wróciły do kościoła.
Obecnie trzy obrazy Teofilowicza zdobią pierwsze piętro krużganku okalającego dziedziniec. Dzieła te są zachowane w bardzo dobrym stanie, mimo, że nie były konserwowane.
Jeden z nich przedstawia Feliksa z Kantalicjo w nietypowym ujęciu z Jezusem na rękach. Ten święty Kapucyn na ogół przedstawiany jest z żebraczym workiem na chleb.
Drugi z obrazów przedstawia Antoniego z Padwy z panoramą Innsbrucka. Miasto w tamtych czasach wyglądało inaczej niż obecnie, gdyż między innymi otaczały miasto mury obronne z bramą wjazdową.
Trzeci obraz, to najstarszy wizerunek Tomasza Acerbisa. Jest on przypisywany Teofilowiczowi. Choć obraz nie jest podpisany, to na jego kopii znajdują się inicjały Teofilowicza. Dodatkowo w roku śmierci Tomasza Acerbisa Marcin Teofilowicz przebywał i tworzył w Innsbrucku. Opierając się na tych faktach historycy sztuki przypuszczają, że to dzieło Teofilowicza.
Obraz znajduje się w przyległym korytarzu, gdzie niegdyś mieściła się cela Tomasza z Olery. Za tamtych czasów okna cel zakonników wychodziły na dziedziniec i okno celi Tomasza Acebisa, jako jedyne, zostało zachowane w ówczesnych wymiarach.
Chciałyśmy serdecznie podziękować Pani Miriam Trojer, archiwistce zakonu Kapucynów w Austrii i Tyrolu Południowym za umożliwienie nam obejrzenia obrazów, wspólnego odwiedzenia biblioteki z ciekawymi starymi księgami, za ciekawą rozmowę oraz opowieść o tym jak polscy zakonnikach zasilili zakon Kapucynów.
Zdjęcia umieszczone na tej stronie są objęte prawami autorskimi i nie wolno ich publikować bez zgody archiwum oo. Kapucynów.
Wir bedanken uns herzlich bei der Frau Miriam Trojer , der Provinzarchivarin des zentralen Provinzarchives der Kapuziner Österreich-Südtirol, für ihre Zeit, ein interessantes Gespräch und Hilfsbereitschaft.
Die Reproduktionen wurden mit der Zustimmung des Zentralen Provinzarchives der Kapuziner Österreich-Südtirol veröffentlicht. Reproduktions- und Verwertungsrechte bleiben Eigentum des Archivs und werden nur für eine Veröffentlichung auf der mowa.tirol Seite eingeräumt.
Jak wspomniałam na stronie z polskimi śladami w Tyrolu, Kaplica Mariacka (niem. Marienoratorium) przy kościele dworskim (niem. Hofkirche) zawiera obrazy Marcina Teofilowicza. Okazało się, że cała część ołtarzowa kaplicy zdobiona jest licznymi obrazami tego artysty. Są tam cztery, dużych rozmiarów obrazy ścienne oraz malowidła pokrywające sufit.
Za Die Kunstdenkmäler der Stadt Innsbruck – Die Hofbauten: obrazy ścienne przedstawiają sceny z życia Marii (od lewej): Zwiastowanie Pańskie, Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny, Narodziny Chrystusa oraz Objawienie Pańskie. Malowidła sufitowe przedstawiają (od lewej): Zmartwychwstanie Jezusa, Wniebowstąpienie Pańskie, Zesłanie Ducha Świętego, Wniebowzięcie oraz Ukoronowanie Najświętszej Maryji Panny. Malowidło w cenralnej cześci sufitu przedstawia Boga Ojca z amorkami.
Kaplica znajduje się w głębi prezbiterium, za oszkloną drewnianą przybudówką znajdującą się na lewej ścianie naprzeciw organów, tzw. chórem książęcym (niem. Fürstenchor). W głębi za przybudówką i na jej wysokości widać okno wchodzące na kaplicę. Dojście do samej kaplicy prowadzi przez pomieszczenia koło zakrystii zimowej. Kaplica, choć formalnie należy do kraju związkowego Tyrol, jest regularnie używanym obiektem sakralnym przez pobliski zakon Franciszkanów i nie jest udostępniona do publicznego zwiedzania.
Dzięki uprzejmości kustosza muzeum, pana Karla Bergera, mogłyśmy zwiedzić zarówno chór książęcy jak i Kaplicę Mariacką. Kustosz udzielił nam wielu ciekawych informacji i wskazał źródła oraz osoby, które mogą nam pomóc w dalszym tropieniu polskich śladów w Tyrolu.
Dowiedziałyśmy się też, że w muzeum są również przedmioty użytku codziennego pochodzące ze Śląska. Ponadto okazało się, nie jesteśmy pierwszymi zainteresowanymi deanonimiacją Cymbarki. Kwestia oznaczenia posągów, jak również innych obiektów w kościele dworskim, była już poruszana wielokrotnie i nie jest możliwa ze względu na zachowanie integralności zabytku, jak również jego sakralną użyteczność.
Wir danken herzlich Herrn Karl Berger , dem Leiter des Tiroler Volkskunstmuseums für seine Zeit, Informationen und Hilfsbereitschaft. Die Privatführung war für uns eine großartige Möglichkeit, die Bilder von Martin Theophil Polak anzuschauen und zu fotografieren. Wir danken auch für weitere Tipps und Informationsquellen, die uns auf der Suche nach polnischen Spuren in Tirol weiterhelfen können.
Niezmiernie się cieszymy, ponieważ po czterech latach starań Agnieszki (chwała jej za to!), od roku szkolnego 2018/2019 rozpoczeliśmy w Innsbrucku oficjalną naukę języka polskiego na poziomie szkoły podstawowej!
Zajęcia prowadzi dyplomowana polonistka – Ewa Przybył. 
Zajęcia odbywają się w szkole Pradl Leitgeb 2 (na Pradler Platz 8, obok widocznego na zdjęciu kościoła). Szkoła jest otwarta na międzynarodowych uczniów: w budynku widoczne są liczne akcenty narodowe, a latem był zorganizowany festyn narodów. Dyrektorka szkoły, pani Angelika Rädler, zgodziła się na prowadzenie zajęć języka polskiego oraz udostępniła pomieszczenia w swojej szkole.
W Polsce podręczniki dla uczniów są darmowe, jednak sytuacja wygląda inaczej w przypadku dzieci polonijnych. Stowarzyszenie wystąpiło z wnioskiem o dofinansowanie przez państwo Polskie podręczników. Udało nam się uzyskać dofinansowanie dla wszystkich zgłoszonych dzieci! Podręczniki zostały sfinansowane przez Konsula Generalnego w Wiedniu. Wyboru i zakupu podręczników dokonała nauczycielka.
W imieniu polskich uczniów w Tyrolu oraz Stowarzyszenia MOWA, w tym naucielki, serdecznie dziękujemy Konsulowi Genalnemu Panu Bartłomiejowi Rosikowi za finansowe wsparcie naszych starań w zapewnieniu dzieciom korzystnego środowiska do nauki języka polskiego.
Lekcje odbywają się w czterech grupach po 50 minut każda i rozpoczęły się 6.11.2018. Grupy zostały w miarę możliwości dobrane, tak by uczestniczyły w nich dzieci na zbliżonym poziomie znajomości języka polskiego.
W tym roku szkolnym wszystkie zainteresowane dzieci mogły podjąć naukę ponieważ Ewa zgodziła się poprowadzić dodatkową godzinę nieodpłatnie, prosimy jednak o składanie wniosków w przyszłości, by taka sytuacja nie musiała zaistnieć. Obecnie w zajęciach uczestniczy 27 dzieci. Z powodów formalnych i organizacyjnych grupy są już zamknięte na ten rok szkolny. Prosimy zgłaszać zainteresowanie nauką języka polskiego na przyszły rok szkolny. Postaramy się informować wszystkich zainteresowanych o nowych opcjach.
